آیا مفهوم زندگی این بود که آدم شاهد رجاله‌بازی یک دسته مادرقحبه بشود؟

نوروز می آید تا درد فقر و نداری بیش از هر زمان دیگر دل کوچک کودکان فقیر را بفشارد کودکانی که زمستانی سرد را با کفش های پاره و لباس های کهنه در کلبه های محقرانه و سرد و دود گرفته سپری کرده اند کودکانی که با بوی برنج و گوشت مدت هاست بیگانه اند کودکانی که طعم میوه را فراموش کرده اند نوروز می آید تا درد فقر و نداری بغض در گلوی کودکان فقیر گره زند و قطره اشکی از گوشه چشمی بچکاند.. نه نوروز مال فقرا نیست لباس های فاخر و نو ، میوه و آجیل های رنگارنگ، اسکناس های تا نخورده ،برای ثرونمندان است و سهم  تو ای کودک فقیر حسرت است برای یک جفت کفش کتانی ، تو به یک تخم مرغ رنگی دل شاد کن  نوروز برای تو همین است  شاید یک ثروتمند دل به رحم آمده اتفاقی از کوچه فقر بگذرد  و لباس کهنه دردانه اش را برایت هدیه کند..